6 oktober 1935 – 6 februari 2006

In zijn vertrouwde thuisomgeving in Epse en in bijzijn van zijn vrouw Ineke overleed maandag 6 februari Pieter Vogel in de leeftijd van 70 jaar. Zijn ziekte werd hem fataal. Pieter heeft zich vooral in de wereld van het biljart artistiek verdienstelijk gemaakt voor de KNBB.

Pieter Vogel maakte kennis met de biljartsport in zijn geboorteplaats Twello. Hij pakte dit meteen serieus aan; een eigenschap die hem kenmerkte: hij schafte de vierdelige serie ‘Van groot spel tot serie americaine’ aan en bestudeerde die intensief. Vooral het deel ‘Theoretische beschouwingen’ – dat bijna iedereen oversloeg – had z’n belangstelling.

Via Jac van Beem kreeg Pieter informatie over kunststoten, dat toen ‘Fantasie classique’ heette. In een zaaltje in de oude schouwburg in Deventer begon hij met zijn biljartmaat Johan Schiphorst de stootbeelden uit te proberen. Dat leidde tot een enorme deceptie; zonder aanwijzingen kwamen ze niet ver. Pieters belangstelling in biljarten zakte in, hij richtte zich op zijn tweede hobby schaken, maar leefde op toen in 1985 in Sluis een WK werd gehouden. Hij schafte het programma van figuren aan. In dat reglement van 1978 stonden de figuren aangegeven met rechthoekjes en waren looplijnen ingetekend die soms nergens op leken. Hij vatte het plan op om de figuren opnieuw te tekenen. Op zijn werk als statisticus bij Akzo had hij de beschikking over een computer en plotter, en na vele avonden programmeren had hij zijn figurenboek. Iedere rechtgeaarde kunststoter heeft dat boekwerk in z’n bezit.

Na dit door Jean Bessems gewonnen WK was de liefde voor de spelsoort terug. Hij ging trainen bij Bep van der Wal in Hattem. Toen bleek dat zijn prestaties op het groene laken nooit de pers zouden halen, besloot hij het arbitreren te gaan proberen. Zijn eerste optreden was op 31 oktober 1986 het Daihatsu-toernooi bij Stokkers in Enschede. Geholpen door zijn enorme kennis van technische en mechanische aspecten van bepaalde stoten, werd hij eind jaren tachtig nationaal arbiter en op 21 maart 1991 reikte Jean Graus hem de speld uit voor ‘Arbitre honoraire du CEB’. In het carambolebiljarten was hij nationaal gebrevetteerd, alhoewel hij als zodanig nooit een wedstrijd heeft geleid.

Maart 1989 nam Pieter het secretariaat van de Commissie Biljart Artistiek op zich. In zijn zittingsperiode zijn diverse heikele thema’s gepasseerd: discussies over figuren, interpretaties, organisaties van toernooien, internationale tegenwerkingen, botsingen met besturen/bestuurders en spelers, en de omschakeling van ivoren ballen op super aramith.

Toen begin 2005 zijn gezondheid afnam, besloot Pieter het rustiger aan te gaan doen. Hij vond een opvolger voor het secretariaat, maar bleef zitting houden in die werkcommissie. Tijdens de laatstgehouden masters biljart artistiek in Venlo kreeg hij op 24 april 2005 uit waardering voor zijn vele werk uit handen van BSC-voorzitter Leon Vervoort de Erespeld in Goud. Een beter moment daarvoor was niet te kiezen: Venlo betrof zijn 95e officiële toernooi en zijn 150 e in totaal. Zijn afscheid was gepland op het WK in januari jl. in Amsterdam, maar om gezondheidsredenen moest hij daarvoor helaas afzeggen. Dat deed hem pijn.